Rozdział 17

*Alex*

Po krótkiej ceremonii w kościele, poszliśmy całym zespołem złożyć życzenia młodej parze.

- Dużo miłości, szczęścia... - wymieniał przez chwilę Brandon. - Od całego The Heirs oczywiście. - dodał.

- Trzymaj ten wiecheć Ry. - Sav wepchnęła Lynchowi bukiet kwiatów do rąk.

- Yyy... Dzięki. - odpowiedział nieco pytająco.

- To my jedziemy już na salę przygotować się. - oznajmiłem i skierowałem się do auta, a reszta zespołu za mną.

Brennan wsiadł za kierownicę, włączył radio na full i ruszyliśmy. Savannah śpiewała całą drogę, Eian zatykał uszy, a Brandon trzymał dłoń Brena. Początkowo zastanawiałem się jak Benko tak dobrze kieruje jedną ręką, ale później zapomniałem o tym i dałem się ponieść imprezowemu szaleństwu.

Dojechaliśmy do restauracji. Jak na wykształconego faceta przystało, wysiałem z samochodu i podałem rękę Sav, która chwyciła ją delikatnie i nie puszczając weszła na salę.

- Pięknie tu... - zachwyciła się. - Ale ja na swój ślub nie chcę aż tyle dekoracji. - dodała i podeszła do instrumentów. Wzięła w dłoń swoje tamburynko i pomachała nim w moim kierunku. - Fajny instrument, co nie? - spytała.

- Najlepszy. Pasuje Ci. - uśmiechnąłem się do niej i zacząłem sprawdzać czy moja gitara jest odpowiednio nastrojona.

- A Tobie pasuje z gitarą. Jesteś z nią taki uroczy. - cmoknęła mnie w policzek. - I tak słodko wyglądasz jak się wstydzisz, Lexiu. - zaśmiała się cicho pod nosem i ucałowała mój drugi policzek.

- No dobra, gołąbki. Szykujemy się na występ. Przed nami długa noc... - Brandon odsunął nas od siebie i podniósł gitarę.

Chwilę później przyszła reszta gości, a po nich para młoda. Kelner rozdał gościom szampana i po odśpiewaniu 'Sto lat', wznieśliśmy toast. Później Ryland i Daisy rzucali kieliszkami, które na nieszczęście się nie zbiły, więc nie było co sprzątać. Savka chichotała pod nosem. No tak ~ to, co się stało, oznacza nieszczęście w małżeństwie...

Wesele trwało w najlepsze. Wszyscy dobrze się bawili do naszej muzyki, a panna młoda to już w szczególności. Na specjalną prośbę pana młodego, Eian włączył wolniejszy utwór. Chciałem poprosić Sav do tańca, gdy podeszła do mnie koleżanka Daisy, której nie wypadało odmówić. Miała długie kasztanowe włosy, głębokie błękitne oczy i podkreślone różowym błyszczykiem usta. Długa waniliowa sukienka na jednym ramiączku uroczo zsuwała się jej w tańcu. Była taka śliczna...

- Pamiętasz wesele naszego kumpla? Tańczyliśmy do tego utworu... Tacy szczęśliwi... - zaczęła.

W tym momencie wszystko sobie zacząłem przypominać... Te oczy, włosy i usta...

- Crystal? - spytałem z niedowierzaniem. Nie pomyślałbym, że moja była dziewczyna jest znajomą Guttridge.

- Tak. A co? Zaskoczony? - zarzuciła mi ręce na szyję.

- No troszkę... - odparłem zgodnie z prawdą.

- Dużo się zmieniło... Ale chyba nadal mnie kochasz? - spojrzała mi w oczy.

- Mówiłem Ci już, że uczucie wygasło...

- Lexiu, zawsze można rozpalić je na nowo... - delikatnie musnęła moje usta.

Zobaczyłem smutną minę Savki. Starła palcem pojedynczą łzę spod oka i wyszła.

Kurde, czemu zawsze muszę wszystko zj***ć?