Rozdział 1

*Alex*

- Alex, wstawaj! Chyba nie chcesz się spóźnić na pierwszą próbę w nowym zespole! - usłyszałem głos mamy, dobiegający z kuchni.

Leniwie przetarłem oczy, przeciągnąłem się i wstałem z łóżka. Ubrałem stare dresowe spodnie i pogniecioną koszulkę, a następnie opuściłem swój pokój. Szedłem do kuchni i ucałowałem mamę w polik.

- Dzień dobry mamo. - przywitałem się i usiadłem do stołu. - Która to już? - spytałem.

- Dopiero kwadrans po ósmej. - odpowiedziała moja rodzicielka i nałożyła mi na talerz jajecznicę z bekonem.

- Dziękuję. - uśmiechnąłem się serdecznie i zabrałem się za spożycie posiłku.

- Nie zapomnij też o tym. - matka położyła obok mnie tabletkę i postawiła kubek herbaty.

- Oj mamo, ja już nie mam depresji. - spojrzałem na nią spod loków, które niesfornie opadły mi na twarz.

- Lekarz i tak kazał Ci je brać. Zapomniałeś chyba co było ostatnim razem, gdy je odstawiłeś? - usiadła naprzeciwko i patrzyła mi prosto w oczy.

- Pamiętam, ale to wszystko wina ojca! - gwałtownie wstałem od stołu. - Najpierw od Ciebie odszedł, a potem się powiesił na naszym strychu! A Ty się jeszcze dziwisz, że depresja nawróciła! Chyba każdy piętnastolatek by się załamał po śmierci taty!? - wyszedłem z kuchni wściekły.

Historia mojej rodziny jest długa. Rodzice poznali się kiedyś przypadkiem i zakochali się od pierwszego wejrzenia. Dziesięć miesięcy później (mieli miesiąc na zapoznanie się, a potem zaliczyli wpadkę) urodził się mój starszy brat. Dziesięć lat później na świat przyszedłem ja, a za kolejny rok młodsza siostra. Rodzice nigdy się nie pobrali, a my dumnie nosiliśmy nazwisko mamy ~ Flagstad. Gdy miałem dziesięć lat wszystko zaczęło się psuć. Tata poznał w pracy asystentkę (piękną, młodą, zgrabną i bogatą) i w kilka dni wyprowadził się z domu. Zachorowałem na depresję, z której wyleczyłem się, będąc jedyną osobą, z którą ojciec utrzymywał kontakt. Gdy po pięciu latach takiego życia znalazłem go martwego w naszym domu choroba nawróciła. Walczyłem z nią przez trzy lata. W dzień swoich osiemnastych urodzin powiedziałem sobie dość i zacząłem pracować nad sobą. Po ukończeniu szkoły wybrałem się na studia i w 2015 otrzymałem tytuł licencjata. Aktualnie mam dwadzieścia trzy lata i jestem gitarzystą w The Heirs.

Ochłonąłem trochę po rozmowie z mamą i zacząłem się szykować. Wziąłem szybki prysznic, umyłem i ułożyłem włosy, ubrałem czyste ubrania. Gdy byłem gotowy, zabrałem z garażu rower i z gitarą na plecach pojechałem do domu Hudsonów.

---------------------------------

Niespodzianka!

Dziś rozdział 1! A nie 20 czerwca jak to początkowo planowałam.

Mogę Wam zdradzić, że przed nami fascynujące 40 rozdziałów (włącznie z tym).

Jesteście ciekawi historii pozostałych bohaterów?

Czekajcie na nie co poniedziałek o 8:00, a być może odrobina miłości odmieni także Wasze życie ;)